به گزارش مشرق،یکی از کاربران توئیتری در مطلبی با عنوان غنی‌سازی «صفر» و «یک» و راه‌حل میانه، نوشت:

پس از گذشت چهار دور مذاکره میان ایران و آمریکا، هم‌چنان دو کشور بر سر «غنی‌سازی صفر و یک» چانه زنی می کنند و این چانه زنی به صورت مداوم از میز مذاکره با عرصه رسانه ای و اعلامی کشیده می شود.

به گونه‌ای که استیو ویتکاف نماینده ویژه ترامپ در مذاکرات با ایران، امروز در مصاحبه ای با ABC تاکید کرد که توافق با ایران بدون اجازه غنی سازی خواهد بود.

او عنوان کرد: ما یک خط قرمز بسیار بسیار واضح داریم و آن غنی‌سازی است. ما حتی اجازه نمی‌دهیم ۱ درصد ظرفیت غنی‌سازی وجود داشته باشد. پیشنهادی به ایرانی‌ها ارائه کرده‌ایم که فکر می‌کنیم برخی از این مسائل را بدون بی‌احترامی به آن‌ها حل می‌کند. و این مهم است. ما می‌خواهیم به یک راه‌حل برسیم. و فکر می‌کنیم که موفق خواهیم شد. اما از دیدگاه ما همه چیز با توافقی شروع می‌شود که شامل غنی‌سازی نباشد.

این رویکرد ناشی از دو هدف است: ۱.جلوگیری از هرگونه توانمندی هسته‌ای ایران (حتی غیرنظامی) به عنوان اهرم امنیتی و بازدارنده ۲. ایجاد فضایی برای نمایش «دستاوردی بزرگتر از برجام» برای دولت فعلی آمریکا.

در مقابل، عباس عراقچی خیلی زود به اظهارات ویتکاف واکنش نشان داد و گفت: این اظهارات از واقعیت مذاکراتی کاملا به دور است و غنی سازی در ایران ادامه پیدا خواهد کرد. اگر علاقه‌مند هستند که مطمئن شوند سلاح هسته ای تولید نمی‌شود ما برای اینکار آمادگی داریم. اگر درخواست های غیرواقعی داشته باشند طبیعی است که برآورده نمی‌شود.

بدون شک، نگاه حداکثری آمریکا(غنی سازی صفر) در برابر نگاه ایران(غنی سازی بالای صفر) اگر تداوم داشته باشد، مذاکرات را با شکست قطعی مواجه می کند. به ویژه اینکه دو طرف، موضع خود درباره غنی‌سازی را خط قرمز و پیش‌شرط توافق اعلام کرده‌اند.

در یک نگاه خوشبینانه شاید بتوان گفت اظهارات مقامات آمریکایی در رسانه ها به عنوان میدان جانبی مذاکرات عمل می‌کند. با این نگاه، هر دو طرف با انتشار مواضع خود در رسانه‌ها، سعی در ایجاد فشار روانی و تغییر موازنه قدرت پیش از بازگشت به میز مذاکره دارند. اظهارات ویتکاف در ABC و پاسخ فوری عراقچی، نشان‌دهنده حساسیت طرفین به شکل‌دهی به روایت‌های سیاسی و عمومی است.

با این حال، هیچ تردیدی نیست که شکاف میان طرفین زیاد است و ایران با غنی‌سازی صفر موافقت نخواهد کرد. اما این شانس وجود دارد که آمریکا از موضع حداکثری خود کوتاه آید و با راه حل‌ها و ابتکارات بین صفر و یک در ارتباط با غنی سازی در ایران کنار آید. ابتکاراتی که ترامپ بتواند بگوید به چیزی بیشتر از برجام در توافق با ایران دست پیدا کرده است.

در همین راستا، برخی خبرها حاکی از آن است که در ازای صرفنظر کردن از پیش‌شرط غنی سازی صفر، ترامپ امتیاز بزرگی را می خواهد که بتواند به عنوان یک دستاورد بزرگ از آن یاد کند و آنهم بازگشایی سفارت آمریکا در ایران است. در واقع، در ازای یک امتیاز فنی مانند غنی سازی، ترامپ یک امتیاز بزرگ سیاسی می خواهد که بتواند آن را به حوزه اقتصادی نیز سرریز کند.

اما باید در نظر داشت که این ابتکار، موانع و چالش های بزرگی دارد که تحقق آن در کوتاه مدت بعید به نظر می رسد. به ویژه اینکه اختلافات و مسائل میان تهران و واشنگتن آنقدر انباشته و متراکم شده است که به آسانی نمی توان از عادی شدن روابط دو کشور سخن گفت.

به صورت کلی، با توجه به مواضع کنونی، احتمال رسیدن به توافق کم است؛ مگر آنکه یکی از طرفین یا هر دو با پذیرش ریسک سیاسی و عبور از موضع صفر و یک یا رسیدن به یک موضع میانه، شانس توافق را افزایش دهند.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.